Dostlar, meramımı nasıl anlatacağım bilemiyorum?
Anlatmaya çalışacağım.
Mesela, belediye meclislerinin gündemini, ağırlıklı olarak imar değişiklikleri tutar.
İmar komisyonlarına girebilmek için insanlar sıraya girer.
Sağlık, çevre vs. komisyonlarına girecek bulamazsınız. Girenler de gönülsüz olur, çoğu kez toplantılara katılmaz. Neden acaba?
***
Parlamenterler söylüyor, TBMM’de en fala değişiklik İmar Kanunu’nda yapılmış.
***
Neden açama?
***
Mesela, çok merak etmişimdir, belediye meclislerine girenlerin, girmeden önce ki ve girdikten sonra ki iştigal alanlarını? Benim bildiklerimin çoğu ya müteahhit oldu ya da “arsa toplamaya” başladı…
***
Yok, diyen varsa, lütfetsin, mesela son on yılın, sadece gündemini göndersin yeter. Yine yok, böyle bir şey diyen varsa, müteahhit olanlarla, “arsa toplayanlarının”, ilk onunu bir çırpıda sayarım. Hem onlar kendilerini bilir!
***
Tabii, imar uygulamalarından ya da değişikliklerden, çoğu meclis üyesinin haberi olmaz. Yine çoğu, toplantıda öğrenir, gündemi. Ve yine çoğu, yerini dahi bilmez… “Kabul eden etmeyen!”, komutundan sonra, çoğu kez; “kabul edilmiştir!” denilir.
***
Şayet, belediyeleri ve başkanları şaibeden kurtarmak istiyorsanız, yapılacak şey çok basit. Bir uygulama veya bir değişiklik yapılacaksa, o adanın ya da bölgenin, dört cihetine, tasarlanan projenin, tabelası asılacak.
***
Mesela, inşaat halinde bir binadan dükkan ya da daire alacaksınız… Önünde de boş bir arsa var. Bunun ne olacağını bilemiyorsunuz. Yeşil alan mı olacak, devasa bir kütle mi, okul mu, ibadethane mi oturacak belli değil. Ama bilen biliyor, bilmesi gerekenler bilmiyor.
***
Bölge insanları ya da taşınmaz sahipleri görecek, onlara inceleme ve itiraz fırsatı verilecek. Panolar orada, uygulama bitene kadar duracak…
***
Çok iyi anımsarım, rahmetli Kavuncu zamanında, Cumhuriyet Mahallesi’nin ilk bölümü imara açıldığı zaman, parselasyon haritasının, birkaç yere asıldığının bizzat tanığıyım. İnanın, ondan sonra, hiçbir dönemde görmedim, bu saydamlığı.
***
Ha. Bir hatırlatma daha yapayım, Cumhuriyet Mahallesi’nde son yapılan, kısmı düzenleme için, muhtemelen yazılarım üzerine, Divan pastanesi yanına, bilgi tabela asılmıştı. Bu yapıldığı taktirde, dedikodu, kapalı kapılar arkasında konuşmanın da önüne geçilir. Yoksa, bundan herkes özellikle başkanlar nasibini alır. Kusura kalmasınlar, servetleri sorgulanır.
***
Bu yetmez; her inşaatın önüne, inşaatın künyesi, inşaat bitene kadar asılmalı. Gelen geçen, ada, parsel numarasını, ruhsat numarasını, bitim tarihini, yüklenici/mal sahibi, kat sayısı, mimar, inşaat mühendisleri, tesisat sorumlularını vs. görmeli.
***
Çok mu zor?
Hiç de zor değil… Yeter ki, istensin!
***
Mesela, belediyelerin satışa çıkartacağı taşınmazlar için de benzeri bir uygulama yapılmalı. Satışı yapılacak taşınmazın, önüne yeterli bilgi verilmeli. Mesela, “falan belediye, filan yerde arsa/parsel satacak” afişi geçitlere falan asılıyor. Tamam bu güzel ama yerine gittiğimde rahat görebilmeliyim, bu taşınmazları. Herkes mecbur mu, ilgili birime gidip dosyaya bakmak.
***
İnanın, sadece bunları taahhüt eden bir aday, belediyeyi kazanır. Ama diyeceksiniz ki, en başta, partililerinin işine gelir mi, bunu teklif aday?
***
Unutmayın bu ülkede, “siyasi ahlak yasasın” tepki; “il ve ilçe yöneticileri bulamayız!”, olmuş, dönemin Başbakanı Ahmet Davutoğlu böyle açıklamıştı.
***
Saydamlık böyle olur; yerelde katılımcılık bu şekilde sağlanır. Yoksa, ahaliye; “yok birbirimizden farkımız, biz Osmanlı Bankasıyız!”, dedirtirsiniz. Dersiniz ama fakir-fukaranın, habersiz insanların mülkleri de ellerinden çıkar; büyük rant vurgunlarına vesile olursunuz.
