Gerçek sevgi ile dolu aile ortamında büyümeyen çocuklar, karşılarındaki insanların kendini sevdiğine asla inanmazlar. Sevginin, Kuran-ı Kerim’de 83 yerde geçtiğini okumuş olmalarına rağmen anlamayanlara, (anladığı dilde okumayı günah sayanlara) içinde hiçbir canlıya ve doğaya sevgi beslemeyenlere, bir de İncil’den örnek vererek anlatmaya çalışacağım. Sevgisiz ortamda büyüyen çocuklar, büyüdükleri zaman özellikle iş hayatında veya tesadüfen geldikleri yöneticilikte başarılı ve sevecen olmaları beklenemez. Çevresini ve toplumun çoğunluğunu dışlayarak ve hakaret dili kullanarak, aileden gördüğü dışlanmanın intikamını alırlar. İçinde sevgi büyütmeyenlerin bir başkasına verecekleri sevgileri tabii ki olamaz.
İncil 13. Bölümde sevgi tavsiyesi şöyledir.
“Sevgi sabırlıdır, sevgi şefkatlidir. Sevgi kıskanmaz, övünmez, böbürlenmez. Sevgi kaba davranmaz, kendi çıkarını aramaz, kolay kolay öfkelenmez, kötülüğün hesabını tutmaz. Sevgi haksızlığa sevinmez, gerçek olanla sevinir. Sevgi her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi umut eder, her şeye dayanır.”
Sevgili büyüğüm, bulunduğunuz makamda, topluma karşı yapmanız gereken görevleriniz ve sorumluluğunuz, sizin vicdan ve sevginize bir süreliğine emanet edilmiştir. “Sevgi kolay kolay öfkelenemez.” Sizden öncekilerde olduğu gibi sizde yetkilendirildiğiniz sürenin sonunda aldığınız emaneti Milletin İradesine teslim edeceksiniz. Yaşadığımız Dünya’nın ve aldığımız görevlerin bir bitimi olduğunu bildiğiniz halde, gereksiz ve lüzumsuz yere celallenmenin, bilerek ve kasten yakışıksız üslup kullanmanın size ve çevrenize bedel ödeteceğini kabul etmişsiniz demektir. Hucurat Suresi, 6. Ayet, “Haberin doğruluğunu araştırın yoksa bir topluma kötülük edersiniz de yaptığınıza pişman olursunuz.”
Çocukluğumda, dedemin yanında babam benimle konuşmazdı. Amacım o zamanın geleneklerini yargılamak değil, beğenmemek değil, bende çocuklarımla bir müddet babamın yanında konuşmazdım ama babamın çok mutlu olduğunu, suskunluğundan ve bana bakışlarından anlardım. İnsan içinde nasıl davranacağımızı, insan olmanın gayelerini, canlıları ve doğayı korumayı, kazancımızda başkalarının da hakkının olduğunu, Devlete karşı vatandaşlık sorumluluklarımızı, kaba davranmamayı, haksızlık yapmamayı ve de sadece kendi çıkarımızı düşünmemeyi, başta babam olmak üzere ailenin tüm büyüklerinden öğrendik. Kendimizle barışığız hacı abi.
Belki zamanı geçti, belki çok geç kaldık ama yinede sormak isterim. Sevgili büyüğüm, İncil 13. Bölümde tavsiye edilen sevgi çeşitlerinin hangisi sizde mevcut, şayet varsa sizde olan bu sevgi çeşidini nerede, kime ve hangi ortamda kullanırsınız? Toplum olarak bizler de büyüklerimizin, yöneticilerimizin, liderlerin ve rol model insanların sevgi göstermelerine, kucaklamalarına ve gelecekle ilgili verecekleri umutlara ihtiyaç duymaktayız.
Gider misiniz kalır mısınız bilemiyorum ama isterseniz biraz değişin, gerçek sevginizi gösterin. “Güzel günler göreceğiz ey halkım deyiverin”
