Manevi duyguların en yoğun yaşandığı bayrama sayılı saatler kaldı.
Çocukluğumuzda ki tadı bulamasak da,bizler örf, adet, gelenek ve göreneklerimizi mümkün olduğunca yerine getirmeye çalışıyoruz.
Arkadan gelen nesil gelenek ve göreneklerimizin kaçını uygular, kaçını yaşatır, hangisini uygular bilemiyoruz.
Ama hafızalarının bir köşesine koysalar iyi olur derim…çünkü arayıp da bulamayacakları bu günler, onlar için hazine değerinde kalacaktır.
Komşuluk ilişkiler, dost, akraba ziyaretleri, özellikle hayattayken yaşlılarımızın elini öpüp gönüllerini almak her şeye bedeldir.
Çünkü onlar varken bayramlar bayram oluyormuş…
Bayramı bayram yapan büyüklerimizmiş…
Sonra isteseniz de bulamıyorsunuz onları…
Yaşlılarımızın da arzuları, istekleri, beklentileri olur…
Çocuklarını, torunlarını yanında görmek ister, tabii onu her zaman isterler, ama bayram olunca mutluluk iki ye katlıyor daha bir anlam kazanıyor beraberliğin anları… dede ve ninelerin en büyük mutluluk kaynağı, verecekleri bayram harçlıkları…
Harçlığı verirken yüzlerindeki o ifade, o mutluluk dünyalara bedeldir.
Tabii önceleri bayram harçlığını vermek hiç sorun değildi, gönüllerince torunlarını mutlu ediyorlardı…
Peki bir de soralım malum Türkiye’nin bu ekonomik tablosu içerisinde.
Torununa harçlık verebilecek kaç dede ve nine kaldı acaba?
DAHA NE OLSUN…UMUTLAR BOŞA ÇIKTI…
Evet…
Bayrama sayılı günler kala emekli umduğunu bulamadı…
16 milyona yakın emeklinin hali perişan...
2025 yılında ikramiyelerin biraz daha iyileştirilmesini bekleseler de umutları boşa çıktı.
Çünkü, Cumhurbaşkanı Erdoğan, Ramazan’ınilk haftasında,ikramiye tartışmalarına son noktayı koydu vehatta emekli ikramiyelerini soran bir TV muhabirine:
“Kızım, beni dolduruşa mı getiriyorsun?
3 bin liradan 4 bin liraya çıktı, daha ne olacak?” diyerek konuyu kapattı.
Daha ne olsun?…
1000 TL zam yaptı…
Daha ne olsun?…
3000 TL’den 4000 TL’ye çıktı…
Ne büyük bir rakam değil mi.?
“Daha ne olacak”derken sanki bir bağ bağışladıklarını mı düşünüyorlar acaba?
Emekli bir kez daha yıkıldı.
Zor şartlar altında yaşamlarını sürebilmek için mücadele veren emekliler, bayramı daha rahat geçirmek, torunlarına gönül rahatlığıyla harçlık verebilecek iyi bir artış beklerken tüm hayaller suya düştü.
Dedelerde, ninelerde ne gülecek yüz kaldınede harçlık verecek hal kaldı…
Umutları başka bahara kaldı…
Tabii ömürleri yeterse…
Ne kadar acı,hak edilmiş hakların alınamaması, muhtaç durumuna düşmek, sadaka verir gibi bayram ikramiyelerine umut bağlamak…
Yine de bayramlar bayram tadında, sevdiklerimizle birlikte küçük mutluluklarla geçirmeye çalışıyoruz.
Çünkü yaşadığımız olumsuzluklar ve sıkıntılı süreç içerisinde bir yudum mutluluğu bayramlarda göreceğimiz dost, akraba, arkadaşlarla yaşamanın heyecanı var.
Bayramları bayram yapan, sevdiklerinizle birlikte iyi bayramlar…
