FARUK ERGAN


İNSANA GÜVENME…..!

“Her zaman güvensizlik göstermek, her zaman güvenmek kadar büyük bir yanlıştır.” GOETHE


Rahmetli babamdan küçük bir anı ile başlamak istiyorum. 1977 Yılının Kasım ayında başladığım ticari hayatımda, babam sık sık tavsiyelerde bulunuyor ama söylediklerinin birçoğunu unutuyorum. Hala bu gün söylemiş gibi kulaklarımda çınlayan tavsiyesi ise şöyle, bir akşam işyerimizden çıktık ve eve gitmek için piyasa taksisine bindik, ön koltukta oturan babam, yol daha yarı olmamıştı ki hafif arka koltuğa dönerek yüksek sesle konuşmaya başladı. “Mağazadan içeri giren tanımadığın hiçbir insana güvenme, iyi çıkarsa şansına dedi”. Benim için hala en özel ve gündemdeki yerini koruyan vasiyetidir.

Bir insana güvenmek, bir anlamda şeksiz şüphesiz teslim olmak demektir. Güvenmek zordur, o nedenledir ki güven duymak çok değerlidir. Şöyle bir geçmişime bakıyorum ki, ben insanlara güvenmeyi hep tercih etmişimdir. Karşımdaki insanların birçoğuna göre saflık, hatta aptallık yaptığımı sansalar bile, teslim olmak, güvenmek hep hoşuma gitmiştir. Dünyada tek başına yaşama imkanı olmayan, yaşadığı tüm olumsuzluklara rağmen insanın, insana güvenmek zorunda olduğu tek varlık yine insandır.

Güven duymakla yaşadığım tüm olumsuzluklara rağmen, insanların bana güvenmemesine asla tahammül edemem. Bunca yıldır ticari hayatımda, sosyal hayatımda ve özel hayatımda güven duymaktan imtina etmediğim insanların bir kısmı, doğayı talan etti, Devleti dolandırdı, taciz ve katliam yaptı, din istismarcılığında sınır tanımadı, kul hakkı yedi, rüşvet aldı, ihaleye fesat karıştırdı. İnsanca yaşamanın birçok meziyetlerini üzerinden attı ve çocuklarına kötü örnek oldu. Vatan ve Millet sevdası bizim vazgeçilmez özelliğimiz diye insanların güvenini sömürerek hak etmediği makamlara yerleşti, ben gidersem batarsınız diyorlar. Hele bir git de batalım birader, ayakta durduğumuz yeter bence.

“İktidar zarar görecekse haksızlık ve yanlışlardan şikayetle doğruları söylemek caizdir diyemem.” Hayrettin Karaman efendinin bu riyakarlığını okuduktan sonra, hayatım boyunca güven duyduğum insanların beni kandırmalarına veya aptal yerine koymalarına hiç üzülmüyorum. (Gerçeği bildiğiniz halde hakkı batıla karıştırıp hakkı gizlemeyin. Bakara 42) Kendi çıkarları ve sevdiklerinin koltukları zarar görmesin diye, ilahi olan her emri inkar etmeye yatkın olan bu zavallılar, yurdum insanlarını dürüst ve ahlaklı olmaya davet etmişlerdir. En acı olanı da bu tipler yüzlerce öğrenci yetiştirip mezun ettiler, Kamu ve özel sektöre yerleşerek kul hakkı yiyorlardır. Korkacakları bir şey yok, fetva makamı hocaları duydun mu hacı abi?

“Her zaman güvensizlik göstermek, her zaman güvenmek kadar büyük bir yanlıştır.” GOETHE